എനിക്ക് എഴുതാന് കഴിയാതെ പോയ
ഒരു കവിതയാണ് നീ
ഇപ്പോള് അനാദിയുടെ അതിരുകളിലെവിടെയോ
നിന്റെ താളം ത്രസിക്കുന്നു
പൊട്ടി മുറിഞ്ഞ എന്റെ ഞരമ്പുകളിലേക്ക്
നിന്റെ പ്രണയം കെട്ടു പിണയുന്നു
നീ തന്ന ചുംബനത്തിനു ആയിരം
സൂര്യദംശനങ്ങളുടെ ചൂടുണ്ടായിരുന്നു
വേദനയുടെ വിലാപയാത്രകളില്
നീ എന്റെ മുഖം തുടച്ചു
എന്നിട്ടും കൊടും പ്രണയത്തിന്റെ കാന്ത മണ്ഡലങ്ങളില്
നമ്മള് ഒറ്റപ്പെട്ടതെന്തേ..
യാത്ര പറച്ചിലിന്റെ വഴിപാടുകളില്ലാതെ
നമുക്ക് പിരിയാം....
എന്റെ നനഞ്ഞ കണ് പീലികളില്
നിന്റെ ഹൃദയം മരിക്കട്ടെ
ഈ വാക്കുകള്ക്കിടയില് ചോര വാര്ന്നു
ഞാനും...